başlıkta kullandığım kelimelerin kime ait olduğunu genel olarak biliniyordur sanırım. Lisede okuyan kızım, arkadaşları arasında bu kelimeleri kullanıyorlar. Twitter da bu kelimeleri kullanmış olan zat’ın adıyla açılan profillerde, bu hiciv, bir espri dizisi şeklinde yayınlanıyor. Tabii bunların dozunda hareketler mi bilemiyorum. Bana çoğunlukla komik gelmiyor diyebilirim.
Cahil dediğimiz kimdir ? Cahillik nedir ? Çağımızda artık cehalet okuma-yazma bilmeyen kimseler için kullanılan bir kelime değilse bakın kimler için kullanılıyor ?

Kendini bulunduğundan üstün konumlandırmak,
Haddini bilmemek,
Ukalalık,
Büyük harflerle konuşmak,
Topluluk içinde dikkat çekmeye çalışmak,
Kasıtlı saygısızlık yapmak,
Bilmediğini bildiğini iddia etmek, hatta herkesten fazla çok şey bildiğini iddia etmek,
Bilgili olanları hazmedememek,
Kıskanç davranmak ve eksiklikleri karşısında üstün gördüğü kişileri kendi seviyelerine çekmek,
Her koşulda üstünlük göstermeye çalışmak,
Nezaketi anlayamamak ve yorumlayamamak,
Biz değil, sürekli ben demek ve takdir etmeyi bilmemek,
Gücü ve kaba sözü bilgi ve adabın üzerinde görmek,
vs. vs. vs.

Maalesef bu yukarıda saydığım özellikler, çoğunlukla kronik sayılabilecek ve artık tedavisi için geç kalınmış diyebiliriz. Toplum içinde bu tarzda davranışları en beklenmedik yerlerde ve kişilerden bile görebiliyoruz. Daha önce bu yazıya benzer yazılarım oldu ve amacım birilerine işaret etmek değil. Bu çocukluğumdam beri yaşadığım ve bu yaşıma kadar alışabildiğim şeyler değil. Bu iş temelinde büyük oranda aile içi eğitime dayanıyor. Sırrı ise, kullanmanın hiçbir şey kaybettirmeyeceği, ancak sonucunda çok şey kazandıracak olan sihirli kelimelerde saklı. Bunların hepsi sevgi ve saygı temelli olan “lütfen, teşekkür ederim, rica ederim, lütfen siz buyrun, önce siz” gibi basit, fakat söylenmesi kişiye göre pek kolay olmayan kelimelerdir.

O kadar gözümüz bağlı, kulaklarımız tıkalı ki, bu olumlu davranışları ne görmeye, ne de duymaya tahammülümüz kalmamış.

Sevgi ve Saygılarımla,
İsa DAL
Twitter: @IsaDal_Denizli