Tepeden ayrılışımız tam bir macera, keşke uçsaydık dedirtiyor kendini. Pickup ın arkasında toz duman. Savaş abinin kanadı, Hakan’ın kanadı ve kendisi vs. derken, aşağıya inerken yamaçta sarı bir kanat kımıldıyor, hepimiz pür dikkat araçtan inip izliyoruz. Neden sonra bunun kepçe olduğunu anladık tabii. Biz iniş yerine varıp, oradan aktarma ile otel dönüşüne koyulduğumuzda, halen tepe üzerinde askıda kalıp öne çıkmaya çalışan kanatlar vardı. Organizasyon tarafından karşılanan 4 yıldızlı otelimizin konforu her türlü sorunu unutturuyor. Gün daha bitmedi devam ediyor.

Ayrıca bizim inişleri merakla izleyen ev sahibi Tarla Sincapları “Citellus Citellus” çok çekingen olmalarına rağmen, meraklarına yenik düştüler 🙂